ไทยแลนด์แดนอันตราย?

ทายท้าวิชามาร : ใบตองแห้ง

ไทยแลนด์ มหาอำนาจผลไม้ถูกเวิลด์ อีโคโนมิกฟอรัมระบุว่าอยู่ในอันดับ 19 จาก 20 ประเทศที่อันตรายสำหรับนักท่องเที่ยวมากที่สุดในโลก โดยอยู่ในอันดับ 118 ของโลก มีเพียงฟิลิปปินส์ซึ่งเพิ่งเกิดวินาศกรรม และ ISIS ยึดเมือง ที่อันตรายกว่าเรา

โอ๊ว นั่นมันข้อมูลเก่า พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ รองนายกฯ โต้ กระทรวงการต่างประเทศก็ทำหนังสือทักท้วงแล้ว

เก่ายุคไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน ยุคที่มีม็อบยึดเมือง? แต่ถ้าอ่านรายงาน WUEF เขาอ้างว่าเรามีอัตราก่ออาชญากรรมสูง มีระเบิดหลายครั้ง และความรุนแรงในภาคใต้

ที่แน่ๆ WUEF คงยังไม่นับเหตุการณ์ใหม่ ที่อดีต ส.ส.กว่า 50 คน นัดเลี้ยงสังสรรค์ที่โรงแรมเซนทารา เซ็นทรัลพลาซ่า แล้วมีตำรวจมาตรวจค้น บอกว่ามีผู้แจ้งพบวัตถุต้องสงสัยคล้ายระเบิด ทำให้งานเลี้ยงยกเลิกไป สุดท้ายพบเพียงกระเป๋าใส่สายไฟ โดยตำรวจยืนยันว่าไม่ได้กลั่นแกล้งจริงๆ นะ

เห็นไหมล่ะ เมื่อตำรวจไม่ได้แกล้ง ก็แสดงว่าน่ากลัวจริงๆ ขนาดกินเลี้ยงในโรงแรมชั้นหนึ่งใจกลางกรุง ยังเจอเรื่องหวาดผวาจนวงแตก

เอานะ รายงาน WUEF ไม่น่ามีผลกระทบมากเท่ากับค่าเงินบาทแข็ง ที่ปลัดกระทรวงท่องเที่ยวแสดงความกังวล การท่องเที่ยวไทยก็ไม่น่าเป็นห่วงเท่าการลงทุน ซึ่งมีปัญหาทั้งความไม่แน่นอนทางการเมืองในอนาคต และการออกกฎระเบียบโดยรัฐราชการ ซึ่งแม้ส่วนใหญ่มีความมุ่งหมายทางการเมือง แต่ก็กระทบเศรษฐกิจอย่างช่วยไม่ได้

Nikkei ASEAN Review เพิ่งวิจารณ์ว่า การสร้างบรรยากาศแห่งความกลัว การลิดรอนเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น จะบั่นทอนความสามารถด้านการคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรมของประเทศที่เห็นชัดๆ ก็เช่น ความพยายามบล็อก facebookเป็นสัญญาณที่น่าตกใจสำหรับนักลงทุน โดยเฉพาะคนที่สนใจเรื่อง Digital Economy ของไทย

เศรษฐกิจดิจิตอลแบบไหนกัน เจอทั้ง พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ พ.ร.บ.ความมั่นคงไซเบอร์ เพิ่มภาระให้ผู้ประกอบการ แล้วยังจะไล่เก็บภาษีธุรกรรมออนไลน์ ใช่ครับ ต้องเก็บ แต่ต้องแยกแยะเป็นกรณีไป ภาษีเงินได้ โฆษณา ขายสินค้า เก็บจากใคร เก็บอย่างไร แต่นี่รัฐไทยเริ่มต้นด้วยการตีขลุมตีเส้นเป็นเจ้าของดินแดน(เป็นเอกราช ไม่เคยเป็นเมืองขึ้นใคร) ในโลกไร้พรมแดน เช่นเดียวกับ OTT ที่ กสทช.ทำท่าจะไล่บี้เก็บค่าต๋งเฟซบุ๊คไลฟ์ ยูทูบ เหมือนประมูลทีวีดิจิตอล

มิน่า แจ๊ค หม่า เล็งการณ์ไกล ไม่มาเมืองไทย ข้ามไปมาเลเซีย

คนไทยจำนวนมาก เชื่อว่าประเทศมั่นคงปลอดภัยหลังทหารยึดอำนาจ แต่ไม่ยักมองระยะยาวว่าระบอบนี้อยู่ตลอดไปไม่ได้ หาทางลงก็ไม่ได้ พยายามกลับสู่เลือกตั้งแบบวางกลไกต่อท่ออำนาจ ให้มีส.ว.แต่งตั้งร่วมเลือกนายกฯ คนนอก อยู่ใต้ยุทธศาสตร์ชาติ อยู่ใต้องค์กรอิสระ (ที่ Set Zero ไปจากยุคนี้)ฯลฯ เอาเข้าจริง ก็เป็นไปได้ยาก ฝืนได้แต่อยู่ลำบาก มีแนวโน้มจะเกิดการต่อต้านอย่างกว้างขวางและ “เอาไม่อยู่” เมื่อหมด ม.44

3 ปีผ่านไป จึงยังวนอยู่ที่เดิม ยังใช้อำนาจเรียกนักการเมืองไปปรับทัศนคติ ยังมีทหารบุกบ้านนักการเมืองโดยไม่ต้องใช้หมายจับหมายค้น ล่าสุดก็ทำตกอกตกใจ ที่ไหนได้ เอา 4 คำถามนายกฯ ไปให้ตอบ

“วาระแห่งชาติ” วันนี้ คือ 4 คำถามและไหทองคำขณะที่รัฐราชการเครดิตตกต่ำ ไม่แพ้นักการเมือง ล่าสุด กปปส.ก็แฉเองว่ามีซื้อขายตำแหน่งตำรวจ กระทั่งมีคำสั่งย้ายผู้บัญชาการภาค (ซึ่งข่าวว่าเป็นคนสนิทลุงกำนัน ชาวบ้านงง)

สถานการณ์ที่วน loop ไม่เห็นทางลงอย่างนี้ แฝงอันตราย เพียงแต่ไม่รู้จะเกิดจริงไหมเกิดเมื่อไหร่ ไม่มีใครตอบได้ ไม่มีความแน่นอนแล้วจะให้คนเชื่อมั่นได้อย่างไร