เศรษฐกิจสุมเชื้อ

ทายท้าวิชามาร : ใบตองแห้ง

ภาพทหาร 2 นายนั่งโต๊ะ ติดป้ายไวนิล รอรับเรื่องร้องเรียนทุจริต ตามค่ายทหารทุกแห่งทั่วประเทศ เรียกเสียงหัวเราะได้ครื้นเครง ไม่ต่างกับตอบ 4 คำถามศูนย์ดำรงธรรม หรือจัดงานอีเวนต์ เปิดสัญญาประชาคม ทำยังกะกระดาษแผ่นเดียวสร้างความปรองดองได้

อ๊ะอ๊ะ ไม่ได้ปรามาสว่าไม่จริงใจ แต่ต่อให้ตั้งใจจริง นี่คือวิธีคิด วิธีทำงาน แบบทหาร แบบระบบราชการ ที่คิดและทำได้แค่นี้เอง ไม่ต่างอะไรกับการแก้ไขเศรษฐกิจ ซึ่งใช้มาตรการรัฐอัดฉีด ตั้งแต่ระดับบนไปจนเศรษฐกิจฐานราก

พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ตัดพ้อว่าอุตส่าห์แก้มา 3 ปี กลับถูกหาว่าทำเศรษฐกิจตกต่ำ เอื้อประโยชน์กลุ่มต่างๆ ท่านคงน้อยใจว่าทำเต็มที่แล้วยังโทษกัน แต่ก็ฟังความรู้สึกชาวบ้านบ้างสิครับ

ความรู้สึกชาวบ้านซึ่งสะท้อนจากปากท้อง เศรษฐกิจมันแย่เหลือเกิน ทั้งที่รู้นะ รัฐบาลทุ่มออกมาตรการเยอะแยะ สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ เพิ่งคุยว่าใช้เงินช่วยคนจนแล้ว 9 แสนล้านบาท มากกว่าจำนำข้าวเสียอีก แต่ไม่รู้ไปไหนหมด

ก็หายไปกับโครงการไม่เป็นประโยชน์ หรือไม่ตรงความต้องการชาวบ้าน ราชการคิดเอง จัดการเอง จัดอีเวนต์กดปุ่มเปิดป้าย โดยยังไม่นับเบี้ยบ้ายรายทาง ในยุคที่ไม่มีใครตรวจสอบได้

เอาง่ายๆ ปัญหาราคาพืชผล ไม่จำนำไม่ประกัน จะให้ชาวบ้านปรับเปลี่ยน เลิกปลูกข้าวปลูกยาง ทุ่มเงินอุดหนุนมหาศาลแต่ส่วนใหญ่คว้าน้ำเหลว ส่งเสริมหมามุ่ยก็ขายไม่ออก สมาร์ทฟาร์มเมอร์เกษตรอินทรีย์ ถ้าไม่สร้างสตอรี่ออกสื่อ แบบจบปริญญาไปทำเกษตร ชวนคนกรุงไปเที่ยว อบรม วิปัสสนา เปิดร้านกาแฟ ฯลฯ ส่วนใหญ่ก็ขายไม่ออก

ล่าสุด นายกฯ แนะนำให้ลดพื้นที่ปลูกยางพารามาปลูกทุเรียนมังคุด พูดได้ไม่กี่วัน มังคุดราคาตกต่ำที่สุดในรอบ 20 ปี

สรุปแล้ววิธีแก้ปัญหายางพาราที่ได้ผลคือ หนึ่ง  นายกฯ สั่งส่วนราชการซื้อ สอง ไล่ตัดสวนยางทั่วอีสานโดยอ้างว่าเป็นของนายทุนรุกป่าขณะที่วิธีแก้ราคาผลไม้คือให้ทหารรับซื้อ จากซื้อสับปะรด เดี๋ยวไอ้เณรคงได้กินมังคุดแทนข้าว

สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร เพิ่งประเมินว่า สินค้าเกษตรในช่วงครึ่งปีหลังน่าจะได้ผลผลิตดีกว่าครึ่งปีแรก แต่ศูนย์วิจัยไทยพาณิชย์ก็ชี้ว่าราคาจะทรุด ฉุดกำลังซื้อครึ่งปีหลัง ขณะที่ตลาดแรงงานยังไม่พื้นตัว แม้ตัวเลขจีดีพีดีขึ้น ส่งออกดีขึ้น แต่เอกชนก็ยังไม่ลงทุน ทุนไทยไม่รอร้องเพลงชาติเวอร์ชั่นใหม่ หนีไปลงทุนต่างประเทศเสียหมด

ตัวเลขจีดีพีดีขึ้น คนรวยรวยขึ้น ข้าราชการไม่เดือดร้อน ทหารยังซื้ออาวุธ แต่ตลาดแรงงานซบเซา ราคาพืชผลตกต่ำ SME ร้านอาหาร เพิ่งซวยไม่รู้เนื้อรู้ตัวจาก พ.ร.ก.แรงงานต่างด้าว ยังจะเจอกำลังซื้อลด โอ๊วนี่มันสุมเชื้อทางการเมืองชัดๆ

เหลืออย่างเดียวคือมาตรการอัดฉีดภาครัฐซึ่งถ้าตกหล่น ฝนตกไม่ทั่วฟ้า ละลายแม่น้ำ ก็จะยิ่งซ้ำเติมความรู้สึก

ส่วนภาคธุรกิจ ที่รัฐเน้นลดภาษี ให้สิทธิพิเศษ ทุ่มงบประมาณ ออกมาตรการช่วยเหลือต่างๆ เพื่ออุ้มชูธุรกิจประเภทที่ต้องการส่งเสริม โดยทิศทางดูเหมือนถูก แต่อีกด้านมันก็คือการเพิ่มอำนาจรัฐให้คุณให้โทษ ให้ผลประโยชน์ ทำให้เกิดการแข่งขันที่ไม่เป็นธรรม ผ่านการออกใบอนุญาต ขึ้นทะเบียนต่างๆ โดยระบบราชการที่มีโอกาสวิ่งเต้นเส้นสาย ซ้ำอยู่ในยุคที่ตรวจสอบไม่ได้

มันก็ไม่แปลกหรอกที่จะมีคนข้องใจว่า มีการเอื้อประโยชน์กันหรือไม่ เพียงแต่ยังไม่มีเรื่องอื้อฉาวใหญ่โตเท่านั้นเอง