ปชต.ต้องลบล้างคสช.

ทายท้าวิชามาร : ใบตองแห้ง

ท่านผู้นำพูดชัด ถ้าตัดสินใจอยู่ต่อต้องเลือกพรรคที่ไม่ล้มล้างผลงานรัฐบาล คสช. ซึ่งเพิ่งแจกเอกสารผลงานปีที่สี่

ก็แหงสิ ใครจะยอมรับว่าผลงานตัวเองทำไว้ไม่ดี นี่เป็นตรรกะ กำปั้นทุบดิน ซึ่งในด้านกลับกัน ท่านก็ต้องยอมรับว่าพรรคฝั่งตรงข้าม เขาก็ต้องประกาศว่าสิ่งที่คสช.ทำมาล้มเหลว หรือถอยหลัง ถ้าเขาชนะเลือกตั้ง จะต้องลบล้างผลงาน โครงสร้าง รากฐาน ที่รัฐบาล คสช. วางไว้ ให้มากที่สุดเท่าที่จะย้อนไปลบล้างได้

พูดแบบนี้ คนไทยที่เคยชินกับวัฒนธรรมหยวนยอมอำนาจ “รักสงบ” “สามัคคี” ฟังแล้วอาจไม่สบายใจ แต่นี่ไม่ใช่เรื่องของการจองล้างส่วนตัว หากเป็นเรื่องของหลักการเป็นเรื่องระหว่างระบอบประชาธิปไตย กับรัฐประหาร ซึ่งผู้ยึดมั่นในระบอบประชาธิปไตย จะยอมรับผลงาน การวางรากฐาน การกำหนดโครงสร้างต่าง ๆ ไว้โดยระบอบรัฐประหารไม่ได้

พรรคการเมืองที่เข้าสู่การเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตย พรรคที่บอกว่ายึดมั่นในระบอบรัฐสภาถ้ายอมรับว่าการใช้อำนาจรัฐประหารเข้ามาแก้ปัญหาเป็นหนทางที่ถูกต้อง ถ้ายอมรับว่าการออกคำสั่งเป็นกฎหมาย หรือใช้สภาตรายาง หรือใช้ ม.44 แต่งตั้งโยกย้ายสามารถวางรากฐานจัดระเบียบสังคมเศรษฐกิจการเมือง ให้เข้ารูปเข้ารอย แล้วพวกคุณก็มีหน้าที่เพียงแข่งกันเสนอนโยบายขายฝันต่าง ๆ ว่าจะแก้ปัญหาปากท้อง ประกันราคาพืชผล เพิ่มรัฐสวัสดิการ ฯลฯ โดยไม่รื้อล้างสิ่งที่รัฐประหารทำไว้

ถามว่าถ้าอย่างนั้นจะลงเลือกตั้งกันทำไม ถ้าเห็นว่ารัฐประหารแก้ปัญหาประเทศได้ รัฐบาล คสช.ทำดีแล้ว ก็ให้อยู่ต่อไปสิ หรือว่าจะเลือกตั้งกันเป็นพิธี อีกไม่กี่ปีพอมีปัญหาก็รัฐประหารอีก เพราะเชื่อว่ารัฐประหารเข้ามาทำดี เข้ามาซ่อมประเทศ ประชาธิปไตยทำให้เสียหาย ต้องหยุดซ่อมเป็นพัก ๆ

ถ้าตระหนักในประชาธิปไตย ก็ต้องชี้ให้ประชาชนเห็นว่ารัฐประหารสร้างปัญหาอย่างไร แม้การใช้อำนาจเบ็ดเสร็จจะแก้ปัญหาบางอย่างได้ทันใจ แต่ก็ไม่ลงถึงรากฐาน ปิดกั้น ซุกไว้ใต้พรม ทำให้สังคมมองเห็นแต่ความสำเร็จผิวเผิน เช่นการใช้อำนาจจัดระเบียบต่าง ๆ แบบปัญหาประมง ธงเหลือง IUU ซึ่งอวดว่าประสบความสำเร็จ บนการใช้ยาแรงที่อุตสาหกรรมประมงแทบจะพังทั้งระบบ

ถ้าพรรคการเมืองไม่รณรงค์เรื่องเหล่านี้ สังคมไทยก็จะจมอยู่ในมายาคติ เช่นจนบัดนี้ยังมีคนเห็นว่าเผด็จการยุคสฤษดิ์ ถนอม สร้างชาติ ทั้งที่ฝังรากปัญหาไว้มากมาย

ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากรัฐบาล คสช.ครองอำนาจยาวนาน 5 ปี สิ่งที่ทิ้งไว้ก็ไม่ใช่เพียงปัญหาหลักการ แต่ในทางปฏิบัติที่เป็นจริง ถ้าไม่ลบล้างผลพวงรัฐประหาร ประเทศก็ไม่สามารถเดินต่อไป นี่ไม่ใช่แค่เรื่องแก้ไขรัฐธรรมนูญ หรือยุทธศาสตร์ชาติ หากรวมถึงกฎหมายหลายร้อยฉบับที่ปั๊มออกมาอย่างลวก ๆ แล้วสร้างปัญหา 5 ปี คสช.ยังวางระบอบรัฐรวมศูนย์อำนาจราชการ แต่ขณะเดียวกันก็วางระบอบบ้าจี้ เข้มงวดตรวจสอบ จนทำงานไม่ได้ จะต้องมีการรื้อล้าง ปฏิรูประบบราชการครั้งใหญ่ แต่ก็อาจถูกขัดขวางจนทำไม่ได้อีก

5 ปี คสช.ยังใช้งบประมาณเกินดุล 2 ล้านล้าน ตั้งงบผูกพันทั้งทางทหารและความมั่นคงไว้มากมาย ในขณะที่ประเทศยังมีภาระด้านอื่นอีกมาก ดังนั้น จะผิดไหมครับถ้าพรรคฝ่ายประชาธิปไตยประกาศ ชนะเลือกตั้งแล้วเลิกซื้อเรือดำน้ำ เลิกสร้างรถไฟจีน ที่เป็นตอม่อไว้ 3.5 กม. แม้รถถังที่ซื้อมาแล้วคงคืนไม่ได้