‘ถามนำ’ บนทางตัน

ทายท้าวิชามาร  : ใบตองแห้ง

ไม่ผิดคาดแต่อย่างใด ที่หัวหน้า คสช.เชิญชวนประชาชนตอบคำถาม 4 ข้อผ่านศูนย์ดำรงธรรม ว่าการเลือกตั้งครั้งต่อไปจะได้รัฐบาลที่มีธรรมาภิบาลหรือไม่ หากไม่ได้จะทำอย่างไร เลือกตั้งอย่างเดียวไม่คำนึงถึงอนาคตประเทศถูกต้องแล้วหรือ นักการเมืองที่มีพฤติกรรมไม่เหมาะสมควรมีโอกาสเข้าสู่การเลือกตั้งอีกหรือไม่

คำตอบที่จะได้จากศูนย์ดำรงธรรมก็คงไม่ผิดคาดเช่นกัน อ้าว จำไม่ได้หรือ เมื่อปลายปี 58 สำนักงานสถิติแห่งชาติทำโพลล์ชี้ว่าประชาชน 99.5% พอใจผลงานรัฐบาล

จาตุรนต์ ฉายแสง ชี้ว่าเป็นการ “ถามนำเพื่ออยู่ยาว” ใช่เลยครับ เพราะถ้าไม่ถามนำ ควรให้ประชาชนแสดงความเห็นก่อนว่า รัฐบาลปัจจุบันมีธรรมาภิบาลหรือไม่ และประชาชนเชื่อมั่นศูนย์ดำรงธรรมหรือไม่ ว่าจะสะท้อนความเห็นอย่างตรงไปตรงมา ไม่เอาใจรัฐบาล

แต่แหม ใครจะกล้าแสดงความเห็น ในยุคที่ทหารมีอำนาจบุกบ้านโดยไม่ต้องขอศาลออกหมายค้นหมายจับ อย่างที่บุกบ้านอดีต ส.ส.ลพบุรี พรรคเพื่อไทย ถามจริง นี่เรียกว่าธรรมาภิบาลใช่หรือไม่

ก็เอาที่สบายใจเถอะ ยังไงๆ หวยก็คงออกตามที่พุทธอิสระทำนาย พวกท่านตัดสินใจเองอยู่แล้ว ว่าจะอยู่สั้นอยู่ยาว ถ้าอยากอยู่ยาวก็ไม่มีใครทำอะไรได้ ต่อให้พรรคการเมืองใหญ่น้อยมะรุมมะตุ้ม ตราบใดที่ไม่มีเลือกตั้ง พรรคการเมืองก็ไม่มีความหมาย ไม่มีอำนาจต่อรอง

คำถามที่น่าสนใจกว่า น่าให้ คสช.ตอบ โดยไม่ต้องผ่านศูนย์ดำรงธรรมคือ ทำไมต้องกลัวการเลือกตั้ง ในเมื่อต่อท่ออำนาจไว้หมดแล้ว

รัฐสภาก็มี 250 ส.ว.แต่งตั้งนำโดย 6 ผบ.เหล่าทัพ ร่วมโหวตเลือกนายกฯ อำนาจบริหาร ก็อยู่ใต้กรรมการยุทธศาสตร์ชาติ ที่มี 6 ผบ.เหล่าทัพนั่งเอ้เตโดยตำแหน่ง แถมรัฐราชการก็วางฐานแน่นหนา ทั้งกฎหมาย ระเบียบตัวบุคคล นักการเมืองเข้ามาก็เป็นแค่เจว็ด ขณะที่อำนาจศาลและองค์กรอิสระ ก็คุมเข้มล้มรัฐบาลได้ง่าย โผรัฐบาลจึงไม่มีทางพลิก ต้องต่อท่อไปจากอำนาจปัจจุบัน เพียงไม่มี ม.44 ไว้ใช้เท่านั้นเอง

แต่พวกท่านคงรู้ใช่ไหมครับ ว่าระบอบที่วางไว้ตามรัฐธรรมนูญ เอาเข้าจริงมันจะไปไม่รอด เพราะมันเป็นระบอบที่สวนทางประชาธิปไตย พอๆ กับฝืนธรรมชาติสังคมไทย จะทำให้เกิดปัญหาเกิดความขัดแย้งแตกแยกมากมาย (ที่จริงมันเกิดอยู่แล้วละ แต่ ม.44 กดไว้ไม่ให้ปะทุเท่านั้น)

คสช.มีทางเลือกแค่ 2 ทาง ทางหนึ่งตรงไปตามโรดแมป ไปสู่เลือกตั้งซึ่งกลัวว่าหลังเลือกตั้งแม้ยังกุมรัฐบาลได้ แต่ไม่มี ม.44 จะปั่นป่วนวุ่นวายจนปกครองไม่ได้

อีกทางหนึ่งคือยื้อไว้ อ้าว โรดแมปไม่ได้บอกนานเท่าไหร่ โดยตั้งความหวังว่า เศรษฐกิจจะดี EEC จะเกิด คนจน 14 ล้านคนจะเป็นฐานประชานิยม นักการเมืองหมดคนนิยม ปิดกั้นสื่อ คุมยูทูบ เฟซบุ๊ก สอนเด็กท่องค่านิยม ขจัดความคิดเสรีให้หมดจากประเทศไทย ฯลฯ แล้วค่อยเลือกตั้ง

ทางสองแพร่งนี้คิดให้ดีไม่ต่างกัน มันคือภาวะที่น่ากลัวว่าหมด ม.44 เมื่อไหร่ ประเทศนี้จะเกิดอะไรก็ไม่รู้ แต่พึ่ง ม.44 ยาวไปเรื่อยๆ ไม่เลือกตั้งสักที ก็เหมือนดื่มน้ำพิษดับกระหาย ยิ่งสั่งสมอันตราย เพิ่มแรงกดดันทั้งทางการเมือง เศรษฐกิจ

นี่คือภาวะอับจนที่ คสช.กังวลมาตั้งนานแล้ว ไม่ใช่ออกมาพูดเพราะระเบิดลูกเดียวหรือ 3 ลูกหรอก แต่เปรียบเสมือนระเบิดเวลา ที่ยังหาวิธีถอดสลักไม่เจอ