พลวัต • Page 130 of 139 • ข่าวหุ้นธุรกิจออนไลน์

วิษณุ โชลิตกุล ตามปกติ คนที่จะออกมาแถลงข่าวตัวเลขการส่งออก- นำเข้า และดุลการค้าประจำเดือนของกระทรวงพาณิชย์ จะเป็นนายสมเกียรติ ตรีรัตนพันธ์ ผู้อำนวยการสำนักงานนโยบายและยุทธศาสตร์การค้า จนกระทั่งคุ้นเคยหน้าตากัน แต่ในเดือนนี้ นายสมเกียรติหายหน้าไป แต่ปรากฏร่างของนายสุวิทย์ เมษินทรีย์ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์ มาแถลงแทน เรื่องอย่างนี้ เข้าใจกันได้ ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะหลังจากที่ตัวเลขส่งออกของไทยในเดือนกุมภาพันธ์และมีนาคมเป็นบวก 2 เดือนต่อเนื่องกัน โอกาสที่รัฐมนตรี ซึ่งเป็นตำแหน่งทางการเมืองจะออกมา “แย่งซีน” ข้าราชการประจำ ย่อมเกิดขึ้นได้ ไม่มีเลือกว่าจะเป็นรัฐมนตรีจากการเลือกตั้ง หรือแต่งตั้ง บังเอิญ ข้อมูลที่จะแถลงและการแย่งซีน มันไม่ไปด้วยกัน เพราะนายสุวิทย์ที่หวังจะโชว์ตัวเลขประเภท “โลกสวย” กลับต้องมานั่งแถลงว่า ตัวเลขส่งออกเดือนเมษายนติดลบอีกครั้ง ซึ่งทำให้ภาพลักษณ์ที่หวังว่าจะเป็นบวก ต้องกลับมาติดลบตามปกติอีกครั้ง การส่งออกของไทยในเดือนเมษายนมีมูลค่า 15,545 ล้านเหรียญสหรัฐ ติดลบ 8% เทียบระยะเดียวกันปีก่อน แต่หากหักรายการส่งออกเกี่ยวกับน้ำมันและทองคำไม่ขึ้นรูปจะติดลบ 6.2% ทำให้ช่วง 4 เดือนแรก การส่งออกมีมูลค่า 69,374 ล้านเหรียญสหรัฐ ลบ 1.24% ขณะที่การนำเข้ามีมูลค่า 14,823 ล้านเหรียญสหรัฐ ติดลบ 14.92% และในช่วง 4 เดือนแรกการนำเข้ามีมูลค่า 60,464 ล้านเหรียญสหรัฐ ติดลบ 12.73% ตัวเลขนำเข้าที่ทรุดฮวบ ทำให้การเล่นเกมตัวเลขเพื่ออำพรางจุดด้อยดูดีขึ้นเล็กน้อย เพราะส่งผลให้ดุลการค้า 721 ล้านเหรียญสหรัฐ ในเดือนเมษายน และในช่วง 4 เดือนแรก ไทยได้เปรียบดุลการค้ารวม 8,910 ล้านเหรียญสหรัฐ ข้อสังเกตจากตัวเลขส่งออกที่ติดลบเดือนเมษายนนี้ อยู่ที่ไม่ปรากฏตัวเลขการส่งกลับยุทธปัจจัยที่นำเข้ามาก่อนหน้าเพื่อการซ้อมรบร่วมของต่างชาติ (ซึ่งปกติหากไม่จนแต้มจริงๆ ไม่มีใครในโลกเขาเอามานับรวมกันด้วย) ปะปนอยู่ด้วย แต่ยังรวมเอาตัวเลขการส่งออกทองคำไม่ขึ้นรูปจากตลาดซื้อขายเก็งกำไรข้ามประเทศเข้ามารวมอยู่ด้วย ตัวเลขจากการส่งออกทองคำไม่ขึ้นรูป (จากการส่งมอบในการเล่นเก็งกำไรในตลาดทองคำระหว่างประเทศ) และตัวเลขส่งกลับยุทธปัจจัยที่นำเข้ามาก่อนหน้าเพื่อการซ้อมรบร่วมของต่างชาติ ซึ่งเป็นตัวเลขจอมปลอม จึงสะท้อนถึงปัญหาความน่าเชื่อถือของหน่วยงานรัฐไทยที่พยายามสร้างประเด็น “โลกสวย” ที่บิดเบือนข้อเท็จจริงกันอีกครั้งหนึ่ง ตัวเลขส่งออกและนำเข้าที่ติดลบ สะท้อนความอ่อนเปราะของเศรษฐกิจไทยอย่างมีนัยสำคัญชนิดปิดไม่มิด ถูกสำทับจากผู้ว่าการธนาคารแหงประเทศไทย นายวิรไท สันติประภพ ที่ว่า ตัวเลขการส่งออกของไทยในเดือนเม.ย.ที่ ติดลบ 8% ไม่ได้เหนือความคาดหมาย เพราะได้มีการประเมินไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าสถานการณ์ส่งออกปีนี้จะต้องเผชิญอุปสรรคหลายด้าน ซึ่งทั้งปีคาดว่าการส่งออกไทยจะติดลบ 2% (สวนทางกับเป้าเติบโตของกระทรวงพาณิชย์ที่คาดว่าจะโต 5% ภายใต้สมมติฐานว่าจะส่งออกได้ไม่ต่ำกว่าเดือนละ 19,000 ล้านเหรียญสหรัฐ) เพราะมีปัจจัยกดดันหลายตัว แต่อยากให้ความสำคัญกับเรื่องโครงสร้างการผลิตและโครงสร้างการส่งออกของไทยในระยะยาวมากกว่า ตัวเลขส่งออกที่ติดลบ แต่ตัวเลขจีดีพีที่เป็นบวก เป็นประเด็นที่น่าสนใจเพราะในอดีตนั้น มีเสียงวิพากษ์กันอย่างต่อเนื่องมาโดยตลอดว่า โครงสร้างเศรษฐกิจไทยพึ่งการส่งออกมากเกินไป โดยที่จากการเปิดเผยของ นายปรเมธี วิมลศิริ เลขาธิการสภาพัฒน์ ที่ระบุว่า จีดีพีไตรมาสแรกขยายตัวร้อยละ 3.2 เพิ่มขึ้นสูงสุดในรอบ 3 ปี โดยปัจจัยหลักมาจากการใช้จ่ายของผู้บริโภค การลงทุนภาครัฐ และการเฟื่องฟูของการท่องเที่ยวที่กลายเป็นตัวชูโรงเพราะเพิ่มขึ้นถึง 21.7% ตัวเลขจีดีพีที่เพิ่มขึ้นโดยไม่ต้องอาศัยการส่งออกอีกต่อไปนี้ มีคำถามว่า เกิดจากอะไรกันแน่เพราะว่า เลขาธิการสภาพัฒน์กลับบอกว่า ในช่วงต่อไป รัฐบาลคงไม่จำเป็นต้องออกมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจเพิ่มเติม แต่ควรเร่งการใช้จ่ายวงเงินที่เหลืออยู่ให้เกิดประโยชน์เพิ่มมากขึ้น เช่นเดียวกับอัตราแลกเปลี่ยนและอัตราดอกเบี้ย ที่ความจำเป็นต้องใช้มาตรการดังกล่าวน้อยลง ข้อเสนอดังกล่าว ตรงกันข้ามกับนายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ รองนายกรัฐมนตรี ที่ออกมาระบุว่า การเติบโตที่ดีขึ้น เกิดจากการใช้จ่ายภาครัฐเป็นสำคัญโดยเฉพาะโครงการประชารัฐ ที่เน้นการสร้างความเข้มแข็งเศรษฐกิจฐานราก ที่เริ่มถึงมือประชาชน รวมทั้ง การลงทุนภาครัฐด้านอื่น แต่ที่รัฐบาลให้ความสำคัญกว่าคือการปฏิรูปที่จะต้องมีความต่อเนื่อง เพื่อให้การเติบโตนั้นมีความยั่งยืน และกลับคืนสู่รายชื่อประเทศที่ต่างชาติให้ความเชื่อมั่นที่จะลงทุนในระดับสูงอีกครั้ง วิสัยทัศน์ของทั้งข้าราชการและรัฐมนตรีดังกล่าว ยังถือว่าไม่ตรงประเด็นในการสร้างหัวจักรขับเคลื่อนเศรษฐกิจ เพราะดังที่ทราบกันดีว่าในฐานะประเทศที่อยู่ใน “กับดักชองชาติรายได้ปานกลาง” นั้น ไทยจำเป็นต้องเร่งปรับโครงสร้างใหม่ทางเศรษฐกิจคือ 1)เร่งลงทุนอย่างหนักในสาธารณูปโภคพื้นฐานเพื่อให้รองรับการลงทุนสู่ยุคใหม่ 2) สร้างภาคบริการที่มีฐานรากสำคัญคือบุคลากรที่มีคุณภาพสูงเพื่อสู่สังคมอุดมปัญญา 3) เร่งยกระดับรายได้ของประชาชนระดับรากหญ้าเพื่อให้เกิดการบริโภคในประเทศที่ทดแทนการหายไปของตัวเลขส่งออกอย่างมีนัยสำคัญ เพื่อให้เป้าหมายทั้ง 3 ส่วนที่จะเข้ามาเปลี่ยนโครงสร้างเศรษฐกิจแห่งอนาคตให้พ้นจากกับดักรายได้ชาติเป็นกลาง ไทยจำเป็นต้องสร้าง กลไกของตลาดเงินและตลาดทุนที่ทำให้ปัญหาหนี้สินของภาครัฐ ภาคธุรกิจเอกชน และภาคครัวเรือนลดลง เพื่อให้การออม การลงทุน และการบริโภคเกิดดุลยภาพในการเติบโตอย่างยืดหยุ่น ภายใต้กลไกดังกล่าว การลดบทบาทของรัฐรวมศูนย์ลง เพื่อให้เกิดการกระจายอำนาจทางการปกครองเพื่อกระตุ้นการมีส่วนร่วมให้มากขึ้น เป็นเงื่อนไขที่สำคัญที่ขาดไม่ได้ การเอ่ยถึงโครงการประชารัฐของนายวิรไท นายสมคิด และการเอ่ยถึงกลไกปกติของเลขาธิการสภาพัฒน์ รวมทั้งการใช้อำนาจเผด็จการทหารของรัฐบาลปัจจุบัน ล้วนไม่ใช่คำตอบที่ถูกต้องและตรงเป้าของข้อเรียกร้องเพื่อให้ไทยก้าวสู่อนาคตอย่างยั่งยืนแต่อย่างใด พูดกันไปก็แค่สองไพเบี้ย และเป็นแค่ปฏิบัติการ “พายเรือในอ่าง”เท่านั้น

พายเรือในอ่างพลวัต 2016

เลิกกลัวยาขมพลวัต 2016

ดราม่าของราคาน้ำมัน พลวัต 2016

โลกของ ปตท.พลวัต 2016

กระต่ายตื่นตูม vs กระต่ายขาเดียว

มุมใหม่ วอร์เรน บัฟเฟตต์พลวัต 2016

สุทธิชัย หยุ่น และโลก(ไม่)ส่วนตัว

น้ำมันขาขึ้น???พลวัต 2016

ทุกอย่างเป็นไปได้พลวัต 2016

ความเชื่อมั่นพลวัต 2016

การขายทิ้งเดือนพฤษภาคมพลวัต 2016

เปลี่ยนม้ากลางลำธารพลวัต 2016

หมวดหมู่

บริษัท บูรพาทัศน์ (1999) จำกัด