ปฏิรูป=ล้มล้าง

“คิดเล่น ๆ ว่าถ้าเป็นสมัยพี่โทนี่กวาดซื้อ TAC มาไว้ในมือ ...คณะกรรมการโน้น, คณะกรรมาธิการนี้, สมาคมนั้น, ชมรมนี้, อาจารย์นั้น, มหาวิทยาลัยนี้คงจะยกขบวนมาคัดค้านการผูกขาดกินรวบกันสุดฤทธิ์ ...พวกผู้ดีมีการศึกษาคงจะยอมใช้ภาษาหยาบคายเพื่อชาติกันทั่วบ้านทั่วเมือง” มิตรสหายท่านหนึ่งโพสต์เฟซบุ๊กให้หัวร่อกันน้ำหูน้ำตาไหล ป่วยการพูดเรื่อง True ควบรวม Dtac ซึ่ง กขค. (คณะกรรมการแข่งขันทางการค้า) บอกว่ายังเกี่ยวข้องไม่ได้ ต้องรอ กสทช.ตีความ แต่ กสทช.ก็บอกว่า ยังทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน เพราะขั้นตอนนี้เป็นเรื่องระหว่างซีพีกับเทเลนอร์ 2 บริษัทแม่ ไม่ใช่ผู้รับใบอนุญาต กสทช.ไม่มีอำนาจบังคับบริษัทแม่ เดี๋ยวก็คงเรียบร้อยโรงเรียนซีพี โดยไม่มี กขค. (ก้างขวางคอ) เหมือนควบรวมเทสโก้โลตัส เพราะเจ้าสัวธนินท์ไม่ใช่ทักษิณ พวกรักชาติรักแผ่นดินไม่ออกมาต้าน ย้อนความทรงจำสมัยทักษิณออก พ.ร.บ.แปรสัมปทานเป็นภาษีสรรพสามิต สหภาพรัฐวิสาหกิจหาว่าทำให้ประเทศเสียหาย TDRI ก็ว่ากีดกันรายใหม่ ถึงวันนี้มีคนถามหา TDRI หายไปไหน ไม่หายนะครับ TDRI ก็แถลงค้านควบรวม ที่จริงระยะหลัง TDRI วิจารณ์รัฐบาลบ่อยครั้ง เช่นเรียกร้องลดเกณฑ์ทหาร เร็ว ๆ นี้สมเกียรติ ตั้งกิจวานิชย์ ก็สัมภาษณ์ธงชัย วินิจจะกูล กรณีศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัย “ปฏิรูปล้มล้าง” แต่อาจเป็นเพราะ TDRI เสียเครดิตตั้งแต่ตอนประธานไปเป็นรัฐมนตรีรัฐประหาร พูดอะไรไม่มีคนฟัง พวกไล่ทักษิณก็ใช้ TDRI เป็นเครื่องมือเท่านั้น พอวิจารณ์ระบอบประยุทธ์ก็เชื่อนักวิชาการสถาบันทิศทางไทยดีกว่า ไม่ได้บอกว่ายุคทักษิณสวยใสไร้มลทิน แต่ที่เคยด่า ๆ “ทุนสามานย์” วันนี้ยุคทักษิณชิดซ้าย ที่เคยด่า ๆ คอร์รัปชั่น ก็กวาดต้อนนักการเมืองมารับใช้ แล้วปล่อยให้หาประโยชน์กันโจ๋งครึ่ม แค่เชื่อว่าประยุทธ์ไม่โกง โกงอำนาจปล้นอำนาจไม่เป็นไร ที่เคยด่า ๆ “ประชานิยม” ทุกวันนี้เป็นไง บัตรคนจน 15 ล้านคน ยิ่งแจกยิ่งจน ประยุทธ์บ่นประกันราคาข้าวเป็นภาระ (นโยบายประชาธิปัตย์) แต่ไปประชุมระดับโลกกลับยก “บัตรทอง” ระบบหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า อวดต่างชาติอย่างไม่อาย ที่ด่า ๆ “เผด็จการรัฐสภา” ใครนะหน้าด้าน ตั้ง ส.ว.มาโหวตตัวเองเป็นนายกฯ แล้วอ้างรัฐธรรมนูญผ่านประชามติ 16 ล้านเสียง กล้าทำประชามติใหม่ไหม ใครยังอยากให้มี 250 ส.ว.บ้าง ส.ว.ลอยหน้าลอยตา ไม่ต้องซื้อเสียง ไม่โกงเลือกตั้ง ปล้นอำนาจแล้วตั้งกันเองยังบอกว่าไม่โกง ประเทศไทยวันนี้ปกครองด้วยตรรกะวิปริต อำนาจอำมหิต ยุติธรรมลำเอียง ดูดนักการเมืองโกง-ซื้อเสียง มาเป็นฐานประชาธิปไตยปลอม คนที่ปกป้องมีแต่เครือข่ายรัฐอนุรักษนิยม กับมวลชนสุดโต่งหยิบมือ แต่ความที่มีอำนาจมาก ทำให้คนส่วนใหญ่จำยอม คิดว่าทำมาหากินไปดีกว่า ไม่เกี่ยวกับตัวเอง ดิ้นรนกันเอง หรือจิ้มก้องหาช่องทาง เช่นภาคธุรกิจก็เอาใจรัฐบาลหวังต่อรอง แต่ความวิบัติจะบีบคั้นขึ้นทุกที อย่างหลีกหนีไม่ได้ ภายใต้รัฐล้มเหลว ล้าหลัง เทอะทะ ไร้ประสิทธิภาพ คอร์รัปชั่น (อย่างที่วิรไท สันติประภพ อดีตผู้ว่าฯ แบงก์ชาติระบุไว้ “ภาครัฐทำไทยก้าวไม่ทันโลก”) การผูกขาด ความเหลื่อมล้ำ อำนาจฉ้อฉล กระทบทุกคนทั้งทางตรงทางอ้อม เอาง่าย ๆ ความใหญ่โตของภาครัฐ ทำให้งบเงินเดือนข้าราชการค่าใช้จ่ายต่าง ๆ บานเบอะขึ้นทุกปี จนไม่เหลืองบลงทุน และกลายเป็นรัฐ “ถังแตก” ไม่สามารถลดภาษีน้ำมัน จ่ายเงินประกันราคาข้าวล่าช้า คนที่คิดว่าสยบยอมอำนาจแล้วทำมาหากินได้ จะเห็นทางตันขึ้นทุกวัน ขณะที่ต้องแข่งขันกับโลกแต่ภายในถูกปิดกั้น True ควบ Dtac อาจไม่เกี่ยวกับรายย่อยอย่างเรา ๆ ท่าน ๆ แต่ก็จะมีอีกหลากหลายกิจการที่ถูกปิดกั้นด้วยอำนาจผูกขาดประเทศ